ตอนเช้าเราทยอยตื่นกันตั้งแต่ตีสี่
ต่างคนต่างแยกย้ายไปอาบน้ำอาบท่า ตีห้าบางคนยังนอนอยู่แต่บางคนแต่งตัวใส่ชุดจักรยานพร้อมออกปั่นแล้ว
แม่เจ้า!
จะรีบไปไหน 6:30 น. พวกเราเริ่มเก็บข้าวของเตรียมรถจักรจนเสร็จทุกคนแล้วออกไปทานอาหารเช้าที่ทางรีสอร์ทจัดให้
หัวละ 50 บาท ประกอบด้วยข้าวต้มไก่ กาแฟร้อน และปาท่องโก๋ หลังจากฟาดอาหารเช้าแล้ว
ก็ล้อหมุนออกไปถ่ายรูปบนสันเขื่อน ระยะทางกิโลกว่าๆ
แต่ปั่นขึ้นเนินกันจนแทบอาเจียนออกมาเป็นอาหารเช้า หลายคนในทีมถึงกับต้องลงเข็น เราถ่ายรูปกับป้ายเขื่อนแก่งกระจานอยู่พักใหญ่ๆ
ก่อนออกปั่นไปอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ซึ่งเป็นพืนที่เหนือเขื่อน
ขาแรงยังต้องลงเข็น
บนสันเขื่อน
ถ่ายรูปกับป้ายเขื่อน
ถ่ายรูปกับป้ายเขื่อนอีกหนึ่งป้าย
เมื่อเข้าเขตอุทยาน
เราผ่านลานกางเต๊นท์ หลายคนถูกใจยืนยันว่าจะมากางเต๊นท์ที่นี่ในครั้งต่อไป
รูปลานกางเต๊นท์ที่ถูกใจใครหลายคน
เลยจุดกางเต๊นท์จะมีสะพานไม้
ยาวเป็นร้อยเมตร สะพานไม้นี้เป็นฉากหนึ่งของภาพยนต์เรื่อง “สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก” หัวสะพานมีรูปในฉากหนึ่งของหนัง พระเอก (มาริโอ้) กับนางเอก (พิมพ์ชนก) กำลังนั่งห้อยขาคุยกันกระหนุงหระหนิงบนสะพาน
สะพานไม้แก่งกระจาน
ฉากหนึ่งของภาพยนต์สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก
พวกเรากับสะพานไม้ ลิงเจ้าถิ่นกำลังมาที่ด้านหลัง
อีกฝั่งของสะพานไม้เป็นเกาะกลางแก่ง
เป็นที่อยู่ของฝูงลิงแสม เจ้าลิงแสมสองสามตัวนั่งอยู่กลางสะพานคอยแยกเขี้ยวใส่คนที่ถือถุงอาหารเดินอยู่บน
ขณะที่พวกเรายืนรอสาวๆกลุ่มหนึ่ง เพื่อรอถ่ายรูปบนสะพาน
เจ้าลิงแสมตัวใหญ่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าฝูง เดินแยกเขี้ยวไล่สาวๆมาตั้งแต่กลางสะพาน
จนเหล่าสาวๆเดินหนีลิงมาทางพวกเราชาวจักรยาน สถานการณ์สร้างวีรบุรุษ
วิกฤติสร้างโอกาส พวกเรา 6-7 คนไม่รอเช้าก้าวออกมาขวางยืนเผชิญหน้าลิง ห่างกันราว
3 เมตร ลุงผู้อาวุโสสุดของทีมยืนหน้าสุดจ้องตาลิง หวังใช้พลังจิตขับไล่ลิง
อึดใจผ่านไปลิงไม่ถอยแต่เดินเข้ามา 1 ก้าว
ลุงยังคงจ้องตาลิงพร้อมเพิ่มพลังจิตขั้นสูงสุด อีกหนึ่งอึดใจ ลิงเดินเข้ามาอีก 1
ก้าว ระยะห่างเหลือแค่ 2 เมตร ประมาณว่าลิงกระโดดทีเดียวกัดขาได้เลย
ในวินาทีแห่งความคับขันนั้นจู่ๆลิงก็ถอยกรูด กลับไปยังสะพานไม้
ลุงยังคงจ้องลิงท่าเดิมแต่เอียงคอมาถามผมว่า
“มีอะไรบางอย่างอยู่ข้างหลังลุงใช่ไหม”
ใช่ครับ
เจ้าหน้าที่ป่าไม้ในชุดลายพรางนั่นเอง มาพร้อมหนังสติ๊ก ลิงไม่กลัวใครแต่กลัวเจ้าหน้าที่ที่ถือหนังสติ๊ก
เป็นอันว่าลุงของเราไม่มีพลังจิตไล่ลิงอะไรเลย
เจ้าหน้าที่ไล่ลิงจนไปสุดปลายสะพานฝั่งโน้น แล้วบอกให้เราเดินไปถ่ายรูปบนสะพานได้
พวกเราสิบคนเดินไปเกือบถึงกลางสะพาน แล้วตั้งท่าถ่ายรูปกัน ถ่ายไป 2-3 รูป คนที่ยืนไกลสุดตะโกนว่าลิงมาแล้ว
ผมก็ดันอยู่กลุ่มที่ไกลสุด เห็นลิงเดินมาใกล้เข้าๆ เราค่อยๆถอยออก แต่ช้ากว่าลิง
ลิงเข้ามาประชิดตัวห่างแค่ 1 เมตร ใครคนหนึ่งในทีมเราอ้าปากขู่แล้วร้อง “แฮร่” ปรากฎว่าลิงอ้าปากขู่โชว์เขี้ยวโง้งซ้ายขวาทำท่ากระโดดใส่ เท่านั้นเองคนร่วมสิบคนวงแตกถอยกรูดบนสะพาน
จนสะพานดูเหมือนแกว่งไปมา ทั้งเดินทั้งผลักทั้งดันกันจนออกมาจากสะพานหมดโดยมีลิงเดินตามมา
และแล้ว ก็อีกเช่นเคย เจ้าหน้าที่คนเดิมมาไล่ลิงออกไป
พวกเราตัดสินใจไม่ถ่ายรูปแล้ว ปั่นกลับเลยดีกว่า
รูปลิงจากอินเตอร์เนท หน้าเหมือนกัน ตัวเท่ากัน เขี้ยวใหญ่เท่ากัน แว๊กกกก...ตัวเดียวกันปะเนี่ย
เราออกปั่นจากอุทยานออกมาตามถนน
3499 แล้วเลี้ยวซ้ายออก 4024 ต่อเนื่องกับ 3204 แล้วเลี้ยวขวาเข้า 4040
กลับตำบลบ้านกุ่ม รวมระยะทาง 70 กม. น้อยกว่าวันแรกเพราะเราไม่ได้แวะโครงการชั่งหัวมัน
เรามาถึงบ้านเพื่อนที่จอดรถไว้ตอนเที่ยงพอดี
เจ้าของบ้านทำต้มยำไก่บ้านรสอร่อยจัดจ้านหม้อใหญ่ๆ พร้อมทอดไข่เจียวแสนอร่อย 3 จาน
เรากินกันอย่างเอร็ดอร่อย ต้มยำอร่อยมากแต่เผ็ดไปนิด ผมกินซะเหงื่อแตก
น้ำหูน้ำตาไหลกันเลยทีเดียว
เจ้าของบ้านหุงข้าวหม้อใหญ่
ต้มยำไก่บ้านหม้อบิ๊กบึ้ม
ใส่ชามแล้วดูสวย รสชาติจัดจ้านสุดๆ
เรานั่งคุยกับเจ้าบ้านจนถึงบ่ายสามก็ได้เวลาร่ำลา
เอาจักรยานใส่รถขับกลับกรุงเทพอย่างอิ่มเอมใจ แก่งกระจานอยู่ห่างจากกรุงเทพไม่เกิน 200 กม. ใช้เวลาขับรถราว 2 ชม. เหมาะที่จะเป็นที่เที่ยวช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ หรือ ที่เที่ยว 2 วัน 1 คืน มีที่พัก รีสอร์ท สวยๆ ริมแม่น้ำเพชรบุรี ราคาถูกมากมาย ไปแล้วคงต้องหาโอกาสไปอีก
ตอนต่อไปจะแนะนำที่พัก รีสอร์ท ต่างๆที่อยู่ในบริเวณแก่งกระจาน เผื่อเพื่อนๆไปเที่ยว จะได้มีตัวเลือกก่อนไป หรือเพื่อนๆอาจจะ คลิกที่นี่ เพื่อนหาที่พักอื่นๆในจังหวัดเพชรบุรี
คลิกที่นี่ เพื่ออ่าน แก่งกระจาน ตอนที่ 1 - พักผ่อนแบบสบายๆช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์
ริมแม่น้ำเพชรบุรี
คลิกที่นี่ เพื่ออ่าน แก่งกระจาน ตอนที่ 3 - พักผ่อนแบบสบายๆช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์
ริมแม่น้ำเพชรบุรี
No comments:
Post a Comment